ಸ್ವಗತ

ಸ್ವಗತ!
....

ತನಗೂ ಖುಷಿಯಿಲ್ಲ
ಪರರ ನೆಮ್ಮದಿಗೂ
ಕಲ್ಲು ಹಾಕಬಲ್ಲ....
ಹುಡುಕಿ, ಕೆದಕಿ
ತಪ್ಪುಗಳ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿ
ಜರೆ ಜರೆದು
ಒರೆದು ಶ್ರೇಷ್ಠನೆನಿಸುವ ಚಪಲ

ಮಾತನಾಡಿಸಿ
ಸಾಂತ್ವನವಿತ್ತು, ಅಕ್ಕರೆ ತೋರಿ
ಬಳಿಕ ಮುದ ನೀಡಿ
ಹರಟಿ ಬಳಲಿದ ಮೇಲೆ
ಮುನಿಸು...
ಆಡಿದ್ದು, ಕೇಳಿದ್ದು, ಕಂಡಿದ್ದಕ್ಕೆಲ್ಲ
ಮುನಿಸು ಅಸಹನೆ!

ಕರೆಕರೆದು ಕಿತ್ತಾಡಿ
ಜನ್ಮಜಾಲಾಡಿ, ರಂಪದ ಬಳಿಕ
ಗಾಢ ಮೌನದ ಪರ್ವ...
ಕಾರಣವೇ ಕೊಡದೆ
ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧ ಕಡಲಿನ ಹಾಗೆ ಅಬ್ಬರಿಸಿ, ಮೂದಲಿಸಿ,
ಪೆಚ್ಚಾಗಿಸಿ ಖುಷಿಯ ಕಗ್ಗೊಲೆ!

ಹೀಗೆ ಬಂದು ಮಾಯವಾದ ಮಳೆಯ ಹಾಗೆ
ಈ 'ಮೂಡಿಗರು'
ಇರಬಹುದು ಇಲ್ಲೂ, ಅಲ್ಲೂ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ...ಕಾಡಿಸಿ, ಪೀಡಿಸಿ
ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಗಳ ಜನ್ಮಜಾಲಾಡಿ
ಮತ್ತೆ ನಾಪತ್ತೆ!

ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ ಹುಟ್ಟಿದ
ಅಕ್ಕರೆಯ ಕಡಿದು
ಸತ್ತ ಸಂಬಂಧಕ್ಕೆ
ಮೌನದ ಹೊದಿಕೆ ಹೊದಿಸಿ
ನಿಷ್ಠುರವಾಗಿ ತೆರಳುವ
ನಿಗೂಢ ಭೈರಾಗಿಗಳು,ಅರ್ಥಾತ್
ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರದ ಪದಗಳು!

-KM