ಬಾಗಿಲಿನಾಚೆಯ ಲೋಕವೇ ಬೇರೆ...
ಬೆಳ್ಳಿ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ದೊಡ್ಡ ಆದರ್ಶದ ಚಿತ್ರ
ತ್ಯಾಗ, ಮೊಗೆದಷ್ಟು ಮುಗಿಯದ ಪ್ರೀತಿ,
ಕಣ್ಣೀರ ಧಾರೆ, ಹೊಡೆದಾಟ
ಕೊನೆಗೆ ಹಿಡಿಯಷ್ಟು ಸಂದೇಶ
ಕತೆ ಮುಗಿದು ಕಣ್ಮುಂಬಿ ಹೊರ ಬಂದರೆ...
ಅದೇ ಕರ್ಕಶ ಹಾರ್ನು, ಪುರುಸೊತ್ತಿಲ್ಲ ಓಡುವ ವಾಹನ ಸಾಲು
ಹೊಗೆ, ಬಿಸಿಲು, ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಅವಸರ...
ಕತ್ತಲೆಯ ಕತೆಯಿಂದ ಹೊರ ಬಂದರೆ ಬೇರೆಯೇ ಜಗತ್ತು
ರಸ್ತೆಗಿಳಿದ ಮೇಲೆ ಥಿಯೇಟರಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಆದರ್ಶಕ್ಕಿಷ್ಟು ಮಣ್ಣು ಬಿತ್ತು!
ಆಸ್ಪತ್ರೆಯೊಳಗೆ ಇಂಜಕ್ಷನ್ ಚುಚ್ಚುವ
ದಾದಿಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೋವು ಹುಡುಕಿದ ಹಾಗೆ...
ವ್ಯತಿರಿಕ್ತ ಭಾವಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಗದ ಸಂತಸ ಅರಸಿದರೆ ಹೇಗೆ?
ಐಸಿಯು ಹೊರಗೆ ಮಡುಗಟ್ಟಿದ ನೋವಿಗೂ,
ವಾರ್ಡುಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಡಿಯುವ ಜೋಕಿಗೂ ಮ್ಯಾಚೇ ಆಗ್ತಿಲ್ಲ
ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೂ, ಥಿಯೇಟಿರಿಗೂ ಹೊರಗಿನ ರಸ್ತೆಗೂ
ಗೋಡೆ ಮಾತ್ರ ಅಡ್ಡ, ಅಂತರ ಅಗಾಧ
ಗೋಡೆಗಳೊಳಗಿನ ವೇದನೆಗೂ, ರಸ್ತೆ ಮೇಲಿನ
ಪುರುಸೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಬದುಕಿಗೂ ಲಿಂಕೇ ಸಿಗ್ತಿಲ್ಲ!
ಪರದೆ ಮೇಲಿನ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಶಿಳ್ಳೆ ಹೋಡೀಬಹುದು
ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಗಬಹುದು, ಕ್ಷಣಿಕ ವೈರಾಗ್ಯ ಬರಬಹುದು
ಆದರೆ, ತಿದ್ದುವುದು, ತೀಡುವುದು, ಕತ್ತರಿಸಲಾಗದು ಕತೆಯ
ಪರದೆಯ ಮುಂದೆ ಕತೆಗೆ ಪ್ರೇಕ್ಷಕನೆಂಬ ವಾಸ್ತವ
ಆಸ್ಪತ್ರೆಯೊಳಗೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ನಿರೀಕ್ಷಕನೆಂಬ ನಿರ್ಲಿಪ್ತ
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ, ಕಾಣಿಸದ ವಿಧಿಗೆ ಮೊರೆ...
ಅಲ್ಲಿಯೂ, ಇಲ್ಲಿಯೂ ನಡೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಗಳೇ ಹೊರತು...
ಇಲ್ಲಿ ಕಂಡದ್ದಕ್ಕೆ ತನಗೆ ಹೊರಗೆಲ್ಲೂ ಸ್ಪಂದನೆ ಸಿಕ್ಕದು
ದೊರಕಲಾಗದ್ದಕ್ಕೆ ರಸ್ತೆಯೂ, ಅಲ್ಲಿನ ಅವಸರವೂ ಮಾತನಾಡದು!
-KM
No comments:
Post a Comment