ಹರ್ ದಿಲ್ ಜೋ ಪ್ಯಾರ್ ಕರೇಗಾ....

ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬುದು ಒಂದು ಫೀಲಿಂಗ್, ಹೃದಯದಲ್ಲಿನ ಒಂದು ಹುಟ್ಟು ಮಚ್ಚೆ, ಅದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕೆ ವಿನಃ ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ವಿವರಿಸಿದರೆ ಕೇಳಬೇಕೆಂಬುದು ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ.
-ಖ್ಯಾತ ಲೇಖಕರೊಬ್ಬರ ಸಾಲುಗಳಿವು.
--------------------
ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗಾದರೂ ನಾವು ಜವಾಬ್ದಾರರಾಗಿರಬೇಕಾಗಿ ಬಂದರೆ ಅದು ನಾವು ಪ್ರೀತಿಸಿದವರಿಗೆ ಮಾತ್ರವೇ. ಅದು ಎಷ್ಟೇ ಚಿಕ್ಕ ಕೆಲಸಕ್ಕಾದರೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ, ಎಷ್ಟೇ ಚಿಕ್ಕ ನಿರ್ಣಯಕ್ಕಾದರೂ ಸರಿ...
ಸೋ ಕಾಲ್ಡ್ ಪ್ರೇಮಿಗಳ ದಿನಾಚರಣೆಯ ಮುನ್ನಾದಿನ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದು...

ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಮೌನವಲ್ವೇ... ಅದನ್ನು ಬಾಯಿಯಿಂದ, ಪೆನ್ನಿನಿಂದ, ಕೃತಿಯಿಂದ ಹೇಳಹೊರಟರೇ ತುಸು ಹೆಚ್ಚೋ ಕಮ್ಮಿಯೋ ಆಗಿ ಹೆಚ್ಚುಕಮ್ಮಿಯಾದೀತು...
ಅದು ಅನುಭವಕ್ಕೆ, ಚಿಂತನೆಗೆ, ಆದರ ಅನುಭೂತಿಗೆ ವೇದ್ಯವಾಗುವುದು. ಪ್ರೀತಿಸಿದಾತನಿಗೂ, ಪ್ರೀತಿಸಲ್ಪಟ್ಟವನಿಗೂ ಅದು ಗೊತ್ತಾಗೇ ಆಗುತ್ತದೆ... ಇದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಡೆಫಿನಿಶನ್, ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ ಕಾರ್ಡು, ಕವನದ ಸಾಲುಗಳು ಪ್ರೀತಿಗೆ ಬೇಕಾ...

----------
ಪ್ರೀತಿಯ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಕುರಿತು ಎಲ್ಲೋ ಓದಿದ ಸುಂದರ ಸಾಲುಗಳಿವು...

ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿ ಪಾತ್ರರಿಬ್ಬರು ಎಷ್ಟೋ ಕಾಲದ ಬಳಿಕ ಸಂಧಿಸಿದಾಗ ಮರದ ಕೆಳಗಿನ ಕಲ್ಲು ಬೆಂಚಿನಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕ ಮೌನವಾಗಿ ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ಕುಳಿತು ಎದ್ದು ಹೋದ ಮೇಲೆ ತುಂಬಾ  ಮಾತನಾಡಿದ ಭಾವ ಮೂಡುವುದಿದ್ದರೆ ಅವರ ನಡುವಿನ ಪ್ರೀತಿ, ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ  ಆ ಲೆವೆಲ್ಲಿಗೆ ಇದೆ ಅಂತ ಅರ್ಥ. ನಿಜ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ.

ಮಾತಿಗೆ, ಬರವಣಿಗೆಗೆ, ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ನಿಲುಕದ್ದು ಪ್ರೀತಿ. ಸ್ಕೋಪ್, ಮೆರಿಟ್, ಡಿಮೆರಿಟ್ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿ ಮುಂದುವರಿಯಲಾಗದ ಅಸಹಾಯಕತೆ ಪ್ರೀತಿ... ಹೇಳ್ಕೊಂಡೇ, ಕೇಳ್ಕೊಂಡೇ ಬಾರದ್ದು ಪ್ರೀತಿ. ಸಿಗಬೇಕಾದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕದೆ, ಸಿಗಬೇಕಾದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಿಲುಕದೆ, ಸಿಕ್ಕು ಹಾಕಿಕೊಂಡಿರುವುದು ಪ್ರೀತಿ... ಅದು ಪಕ್ಕಾ ಅನುಭೂತಿ. ಭಾವನಾತ್ಮಕ ತಲ್ಲಣ...
ಅದಕ್ಕೊಂದು ಚೌಕಟ್ಟು, ಶಿಸ್ತು, ತುಂಟತನ, ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳ ಮಿತಿ ಹಾಕಿದವರು, ಅದನ್ನು ಜಾಗರೂಕತೆಯಂದ ಎಣ್ಣೆ ತುಂಬಿದ ಬಟ್ಟಲಿನ ಹಾಗೆ ಜೋಪಾನವಾಗಿಡುವವರು ನಾವೇ...
ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆಹ್ಲಾದಕತೆ ಇದ್ದಷ್ಟೇ ದುಖವೂ, ಕಣ್ಣೀರಿಗೂ ಜಾಗವಿರುತ್ತದೆ...


ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ, ಆಡುವ ಮಾತಿನ ಪದಗಳಲ್ಲಿ, ಧಾಟಿಯಲ್ಲಿ, ಒಂದು ಅವಾಯ್ಡ್ ಮಾಡಿದ ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ, ಯಾಕೆ... ಸಂದೇಶಗಳ ನಡುವಿನ ಮೌನದಲ್ಲಿ ಮಿಸ್ಡ್ ಕಾಲಿನಲ್ಲಿ, ಬ್ಲಾಂಕ್ ಮೆಸೇಜ್ ಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತೇವೆ. ದೂರ ಮಾಡಿದೆ, ದೂರವಿದ್ದೇನೆ, ಎಲ್ಲ ಕಳಚಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುವಾತ, ಆಕೆ ದೂರವಾದ ಅಷ್ಟೂ ಹೊತ್ತೂ ದೂರವಾಗಿಸಿದ್ದನ್ನು ನೆನೆದು ಮತ್ತೆ ಆ ಬಂಧವನ್ನು ಗಟ್ಟಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಹೊರತು ದೂರವಾಗುವುದು ಭ್ರಮ ಅಷ್ಟೆ. ಅಲ್ಲಿ ಬುದ್ಧಿ, ವಿವೇಕ, ವಿವೇಚನೆ, ಸಹನೆ, ನೈತಿಕತೆಯ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಬ್ರೇಕುಗಳ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತವೆ.


ಹೇಳದೆ ಆವರಿಸುವ ಪ್ರೀತಿ, ಕೇಳದೆ ದಾಳಿಯಿಡುವ ಮೋಹ, ಕಂಡು ಕೇಳರಿಯದ ಸಂದಿಗ್ಧ, ಗೊಂದಲ, ಕಾತರ, ಕುತೂಹಲ, ಉದ್ವಿಗ್ನತೆಯ ಹಂತಗಳು ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾಯೆ. ಹೇಳದೆ ಮೂಡುವ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಳದೆ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿಗೇ ಸತ್ತು ಸಮಾಧಿ ಸೇರುವ ಉದಾಹರಣೆಗಳೆಷ್ಟು ಬೇಡ. ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನೆಲ್ಲರೂ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ, ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಗತ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ, ಹೇಳಲಿಕ್ಕೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಕೂಡಾ, ಆ ಪ್ರೀತಿ ತನಗೆ ತಾನೇ ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳುವ, ತನ್ನಲ್ಲೇ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಬಚ್ಚಿಟ್ಟಕೊಳ್ಳುವಂತಾದಾಗ ನಿರಾಸೆ, ವಿರಹ, ಮತ್ತೆ ಸಾಂತ್ವನವೆಲ್ಲ ನಿರೀಕ್ಷಿತವೇ. ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಜೀವಿಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತದೆ ಹೇಳದೆ ಹೋದ ಪ್ರೀತಿ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ತಲಪುತ್ತದೆ ಎಂದು. ಕೈಗೂಡದ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹೇಳಿದರೂ ಅಷ್ಟೇ... ಹೇಳದಿದ್ದರೂ ಅಷ್ಟೇ... ಪ್ರೀತಿಸಿದವನಿಗೂ, ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರನಿಗೂ ಅದು ಗೊತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ವಿಚಿತ್ರವೆಂದರೆ ಇಬ್ಬರೂ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೇಳಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಸುತ್ತು ಬಳಸು ಮಾತು, ಒಗಟಿನ ಸಂಭಾಷಣೆ, ಅಂತ್ಯವೇ ಇಲ್ಲದ ಹರಟೆ ಎಲ್ಲ ಮುಗಿದ ಮೇಲೂ ಹೇಳ ಬೇಕಾದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳಿರುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ.... ಆದರೂ ಸುಪ್ತವಾಗಿರುವ ಪ್ರೀತಿ ಸುಪ್ತವಾಗಿಯೇ ಸದ್ದಡಗಿಸಿ ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಸತ್ತು ಸಮಾಧಿ ಸೇರಿದ ನೆನಪುಗಳ ಹಾಗೆ. ಸಮಾಧಿಯನ್ನು ಕಂಡಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಅದೇ ಜೀವಿತದ ನೆನಪು...

ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಕಾತರ, ಕಳೆದುಕೊಂಡಂತೆ ಮಾಡುವ ಚಡಪಡಿಕೆ, ನೆಪ ಹುಡುಕಿ ಆಡುವ ಮಾತುಗಳು.... ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಹೋಗು ನಡೆ ಎಂದು ಅಬ್ಬರಿಸಿ ಮುಖ ತಿರುವಿದ ಬಳಿಕ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಳೆದು ಮಾತನಾಡಿಸಲಿಲ್ಲ ಯಾಕೆ ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಜಗಳದ ಧಾಟಿಯಲ್ಲೇ ಮಾತಿಗಿಳಿದು ರಾಜಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿ.... ಸಿಟ್ಟಿನಲ್ಲೂ ಕಾಡುವುದು ಮತ್ತೆ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಅಲ್ಲವೇ..

ದೂರ ಹೋಗಬಹುದು, ದೂರಬಹುದು, ದೂರದಿಂದಲೇ ನೋಡುತ್ತಿರಬಹುದು, ಎದುರಿಗೆ ಸಿಗದಿರಬಹುದು, ಮಾತನಾಡಿಸದೇ ಹೋಗಬಹುದು, ಕಂಡೂ ಕಾಣದಂತೆ ನಡೆಯಬಹುದು, ಆದರೆ ಎದೆಯ ಬಗೆದರೆ ತುಡಿಯುವ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಿಡಿತವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟರೂ ಅದರ ಕಂಪನ ಮಾತ್ರ ಕಾಣುವವರಿಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಡಿಲೀಟ್ ಮಾಡುವಂತಿದ್ದರೆ ಜಗತ್ತು ಹೀಗಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇಷ್ಟೊಂದು ಪ್ರೇಮ ಕವನ, ಹಾಡುಗಳು, ಸಿನಿಮಾಗಳಿಗೆ ಪ್ರೇರಣೆಯೇ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ....
ನೆನಪುಗಳೇ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಮಾಧಿಗೆ ಹಾಕಿದ ಬೀಗದ ಕೈಗಳನ್ನು ಸಡಿಲಗೊಳಿಸುವ ಶತ್ರುಗಳು. ದಿನವಿಡೀ ಕಾಡದಿದ್ದರೂ ಆಗಾಗ್ಗೆ ನೆನಪು ಹುಟ್ಟಿಸಿ ಪುಟ ತಿರುಗಿಸುವ ಕಾಣದ ಕೈಗಳವು.
----------

ಕಾತರ, ಚಡಪಡಿಕೆ, ನಿರಾಸೆ, ಕಣ್ಣೀರು, ಅಸಹಾಯಕತೆ ಕಾಡಿಸುವ, ಪೀಡಿಸುವ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ಒಂದು ಸಾಂತ್ವನವೂ ಇದೆ. ದುಷ್ಟರನ್ನೂ ಸಾತ್ವಿಕರನ್ನಾಗಿಸುವ ಮಮತೆಯಿದೆ, ಅವಸರದ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಕಾಯಿಸುವ, ಕೂಡಿಸುವ, ಪರೀಕ್ಷಿಸುವ ಮಾಯೆಯಿದೆ, ಒಂದು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯನ್ನು, ಬದ್ಧತೆಯನ್ನು, ಉತ್ತರದಾಯಿತ್ವವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಡುವ ಅಪಾರ ಅಂತರಶಕ್ತಿಯ ಚೇತನ ಪ್ರೀತಿ. ಯಾರ ಜೊತೆಗೇ ಇರಲಿ.... 
ಶುರುವಿಗೇ ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಪ್ರೀತಿಸುವವ ಕುರಿತು ನಮಗಿರುವ ಬದ್ಧತೆಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಲಾಗದು. ಒಂದು ಕ್ಷಣದ ಸಿಟ್ಟು, ಒಂದು ಎದುರು ಮಾತು, ಒಂದು ಅಗಲುವಿಕೆ, ಒಂದು ನಿರಾಸೆಯ ಕಂಪನ ಮೂಡಿಸಿದರೂ ಆಂತರ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರೀತಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಅವರ ಕುರಿತ ಅಪಾರ ಗೌರವ, ಯಾವತ್ತಿಗೂ ಸುಖವಾಗಿರಲಿ ಎಂಬ ಆಶಯ ಹಾಗೂ ತೋರಿಸಿಯೂ ತೋರಿಸದಂತಹ ಸಲುಗೆ, ಅಧಿಕಾರ ಮತ್ತು ಅಪಾರ ಕಾಳಜಿ (ಪೊಸೆಸಿವ್ ನೆಸ್ ಕೂಡಾ) ಪ್ರೀತಿ ಜೊತೆಗೆ ಉಚಿತವಾಗಿ ಬರುವ ಬೈ ಪ್ರಾಡಕ್ಟ್ ಗಳೇನೋ...

ಮೌನಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು, ಕಾಳಜಿಯನ್ನು, ವಿದಾಯವನ್ನು ಹೇಳಲಾಗದು. ಮಾತುಗಳು ಸೋಲುವಲ್ಲಿ, ನಮ್ಮನ್ನು ಮಾವು ಸಮರ್ಥಿಸುವಲ್ಲಿ ವಿಫಲರಾಗುವಲ್ಲಿ, ಹೇಳಿಕೊಂಡು ಹಗುರಗಾವು ಸಾಧ್ಯತೆ ಕ್ಷೀಣಿಸದಲ್ಲಿ ಮೌನವೇ ಮಾತಾಗುವುದು. ಅದನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುವ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಆ ಮೌನ ಅಷ್ಟೇ ಮೌನವಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕಾದ್ದನ್ನು ತಲುಪಿಸುವ ವರೆಗೆ...
-----------

ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಕಂಡು ಬಂದ ಮೆಚ್ಚಿನ ಸಾಲುಗಳು...

--------
ನಾವೆಷ್ಟೇ ಪ್ರೀತಿಸುವವರು, ಒಮ್ಮೆಗೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಅವಾಯ್ಡ್ ಮಾಡುತ್ತಿದಾರೆಂದು ತಿಳಿದರೆ, ಅವರನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ನೋಡಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ತೀವ್ರವಾಗುವುದು ಸಹಜ. ದೂರವಾಗಲು ಕಾರಣಗಳು ತಿಳಿದಾಗಲೂ ಅಷ್ಟೇ..
-ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕಾದಂಬರಿಕಾರರೊಬ್ಬರ ಸಾಲುಗಳಿವು...
---------
ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ಯಾವುದಕ್ಕಾಗಿ ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತೇವೇಯೋ, ಗೌರವ ಇಡುತ್ತೇವೆಯೋ, ಅದನ್ನು ಮುಂದಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಾವು ಇನ್ನೊಂದು ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ಅದೇ ಮನುಷ್ಯನ ಬಗ್ಗೆ ಅಥವಾ ಬೇರೊಬ್ಬರ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಟ್ಟ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಬಿತ್ತರಿಸುತ್ತೇವೆ.
-ಶಾಂತಾರಾಮ ಸೋಮಯಾಜಿ.

------
ಅತಿ ಒರಟುತನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡುವಂತೆಯೇ ಅತೀ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯೂ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮನಸ್ಸಿನ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯೂ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮನಸ್ಸಿನ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಕಳೆದು ಬಿಡುತ್ತದೆ.
-----
ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿದ ಪ್ರೇಮದ ಪ್ರಮಾಣಕ್ಕೆ ಮಾತಿನ ಅಳತೆ ಅನಾವಶ್ಯಕ
-ಎಂ.ವಿ.ಸೀತಾರಾಮಯ್ಯ
-------
ಒಂಟಿತನ ಬೇರೆ, ಏಕಾಂತ ಬೇರೆ. ಪ್ರೀತಿಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯಿದ್ದರೆ ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಆ ಬಾಗಿಲು ಕೊಡುವ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಯಾವುದೂ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರೀತಿಸಲು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದಾಗ ಉಂಟಾಗುವುದು ಒಂಟಿತನ. ಅಷ್ಟು ಭಯಂಕರವಾದುದು ಇನ್ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ.
-ಓರ್ವ ಕಾದಂಬರಿಕಾರ.