ಕೇಳಲೊಂಥರಾ... ಥರಾ...!

ಮುಂಗಾರುಮಳೆ ಬಾಕ್ಸ್ ಆಫೀಸಲ್ಲಿ ಹಿಟ್ ಆಗಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲ. ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಕನ್ನಡದ ಸುಮಧುರ ಚಿತ್ರಗೀತೆಗಳ ಪರ್ವವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಶುರುವಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿತು. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕೋನದಿಂದ ನೋಡಿದ್ರೆ ಕಾಯ್ಕಿಣಿ, ಮನೋಮೂರ್ತಿ, ಸೋನು ನಿಗಂ -ಸಂಗಮ ‘ಮುಂಗಾರು ಮಳೆ’ಯ ನಂತರವೂ ಹಲವು ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕಿವಿಗಿ೦ಪಾದ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದೆ. ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಉಳಿದೋರು ಅದೇ ಟ್ರೆಂಡ್ ಮುಂದುವರಿಸಿದ್ರು ಅಂತಾನೇ ಹೇಳ್ಬಹುದು

... ನಿನ್ನಿಂದಲೇ..., ಮಳೆ ನಿಂತು ಹೋದ ಮೇಲೆ, ಮಿಂಚಾಗಿ ನೀನು ಬರಲು.., ಈ ಸಂಜೆ ಯಾಕಾಗಿದೆ..., ನಾದಿಂ ಧೀಂತನಾ..., ನೀನು ಬಂದ ಮೇಲೆ ತಾನೆ..., ಹೇಳಲೊಂಥರಾ ಥರಾ..., ಏನಾಗಲೀ ಮುಂದೆ ಸಾಗು ನೀ..., ನನಗು ಒಬ್ಬ ಗೆಳೆಯ ಬೇಕು.. ಹೀಗೆ ಸಾಲು ಸಾಲು ಇಂಪಾದ ಹಾಡುಗಳು ಕನ್ನಡ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಬರ್ತಾ ಇವೆ. ಎವರ್‍ ಗ್ರೀನ್ ಹಾಡುಗಳ ಜಮಾನ ಎಲ್ಲಿ ಮುಗಿದು ಹೋಯಿತೋ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ, ಜನ ಒಳ್ಳೆ ಹಾಡು ಕೊಟ್ರೆ ಕೇಳೇ ಕೇಳ್ತಾರೆ ಅಂತ ಪ್ರೂವ್ ಆಗಿದೆ...

ಈ ನಡುವೆ ಸತ್ಯ ಭಾಮಾ ಬಾರಮ್ಮ..., ಕೊಲ್ಲೇ ನನ್ನನ್ನೇ..., ನಿನ್ನಾ ಪೂಜೆಗೆ ಬಂದೆ ಮಾದೇಶ್ವರ..., ಜಿಂಕೆ ಮರೀನಾ... ಸ್ಟ್ಯಲ್ ಹಾಡುಗಳೂ ಹಿಟ್ ಆಗಿವೆ... ದೇಶೀಯ ಸಂಗೀತ ಹಾಳಾಗ್ತಾ ಇದೆ ಅಂತ ಎಷ್ಟು ಬಾಯಿ ಬಾಯಿ ಬಡ್ಕೊಂಡ್ರೂ ‘ಟೇಸ್ಟ್ ಬದಲಾವಣೆ ಅನ್ನೋದು ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಆಗ್ತಾನೇ ಇರ್‍ತದೆ’! ಆದರೆ ಒಂದು ಸಂಶಯ-ಅಭಿರುಚಿಯನ್ನ ಜನಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಹಾಗೆ ಇಂಡಸ್ಟ್ರಿ ಕೊಡುತ್ತೋ? ಅಥವಾ ಇಂಡಸ್ಟ್ರಿ ಕೊಟ್ಟದ್ದನ್ನ ಜನ ಸ್ವೀಕರಿಸಲೇ ಬೇಕಾಗುತ್ತೋ ಅಂತ?